Imieniny ks. Romana

Czcigodny Księże Romanie!

W dniu Księdza imienin, a jednocześnie w dniu wspomnienia Świętego Romana – żołnierza i męczennika życzymy, aby idąc za jego przykładem mógł Ksiądz ze szczerością i odwagą powiedzieć:

„Ślubuję niniejszym zawsze być wiernym synem tego Kościoła, prosząc tylko o łaskę wytrwania przy tej świętej wierze na chwałę Boga i zbawienia moich bliźnich”.

Niech Matka Boża i Pan Jezus będą w życiu księdza uwielbieni.

Wszelkich łask Bożych życzą:

Parafianie

Imieniny s. Lucyny i s. Elżbiety

Imieniny s. Lucyny i s. Elżbiety to czas szczególnej wdzięczności Bogu za posługę w naszym kościele. Dla nas – wiernych – praca Sióstr stała się codziennością. Dopiero ich nieobecność uświadamia nam, jakim są darem dla Boga i człowieka.

S. Lucyna dba o przybliżenie wiernych do Boga, pobudzanie ich sumień oraz rozśpiewanie uczestników nabożeństw.

S.Ela ze szczególną starannością przygotowuje i dba o bieliznę ołtarzową i kielichową, porządek w ministranckich szafach, a jej cicha służba jest często przez nas niezauważona.

30 czerwca i 8 lipca wierni uczestniczyli w Mszach sprawowanych w intencji Solenizantek. Życzenia, upominki i ciepłe uśmiechy były oznaką wdzięczności i pamięci.

48. rocznica święceń kapłańskich ks.kan. Augustyna Rymarczyka

Rocznica święceń kapłańskich to dzień, w którym wierni otaczają kapłana szczególną opieką modlitewną. 5 czerwca ks. kan. Augustyn Rymarczyk  obchodził 48 jubileusz święceń.

Podczas Eucharystii wierni dziękowali Bogu za dar Jego wieloletniej posługi. W życzeniach wybrzmiały wdzięczność za udzielane sakramenty, rozmowy, opiekę duchową.

Księdzu Proboszczowi życzymy dużo zdrowia, sił, wytrwałości oraz otwartych serc parafian.

Niech Bóg obdarza Go swoimi łaskami, a Maryja otacza swoją opieką.  

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa.

30 maja obchodziliśmy Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa.

Uroczystości rozpoczęła Msza Święta, w którą czynnie włączyły się dzieci pierwszokomunijne.

Po Mszy Świętej zebrani wierni uczestniczyli w procesji eucharystycznej, wyznając tym samym wiarę w obecność Chrystusa w Najświętszym Sakramencie.

Uroczystości zakończyło wspólne odśpiewanie „Te Deum – Ciebie Boga wysławiamy”.

Ks. Kan. Augustyn Rymarczyk podziękował wszystkim zaangażowanym w przygotowanie uroczystości.

5 rocznica święceń kapłańskich ks. Romana

25 maja 2024 roku świętowaliśmy wraz z ks. Romanem 5 rocznicę święceń kapłańskich. Z tej okazji odprawiona została Msza święta, która zgromadziła dzieci pierwszokomunijne, wspólnoty parafialne oraz rodzinę ks. Romana.

Homilię wygłosił ks.kan. Augustyn Rymarczyk. „Pan Jezus podzielił się swoim kapłaństwem” – i za ten dar Boga dla nas wiernych dziękowaliśmy ofiarując komunię świętą.

Z głębi serc wypłynęły życzenia składane przez przedstawicieli dzieci pierwszokomunijnych, wspólnot parafialnych, uczniów klasy 7b (przygotowujących się do sakramentu bierzmowania) oraz Domowego Kościoła.

„Życzymy Ci, abyś nie zapomniał że to Bóg wybrał Cię na swojego ucznia. Duch Święty niech rozpala niegasnące płomienie powołania, abyś nie utracił Bożej radości, a Matka Boża zawsze była Twoją opiekunką i orędowniczką.”

„Bogu na chwałę, ludziom na ratunek”

12 maja 2024 roku swoje święto obchodzili Strażacy z OSP w Garbatce-Letnisko. Podczas uroczystej Mszy Świętej dziękowaliśmy Bogu za 100 lat służby straży pożarnej na terenie naszej gminy.

Mszy przewodniczył ks.kan. Augustyn Rymarczyk – proboszcz naszej parafii. W homilii przedstawił sylwetkę św. Floriana – patrona strażaków oraz trud codziennej służby strażaka. Każdego dnia działają wg zasady „Bogu na chwałę, ludziom na ratunek”.  Są wszędzie tam, gdzie zagrożone jest życie i mienie człowieka.

Następnie przy remizie strażackiej przebiegała dalsza część obchodów. Historię jednostki przybliżył Prezes Zarządu Oddziału Gminnego ZOSP RP Krzysztof Stalmach.

Jubileusz był również dobrą okazją do wręczenia medali, odznaczeń, okolicznych statuetek dla druhów i druhen oraz wszystkich zasłużonych na rzecz jednostki oraz przekazania i poświęcenia nowego pojazdu pożarniczego typu quad, a także odsłonięcia i poświęcenia tablicy upamiętniającej 100-lecie istnienia OSP Garbatka-Letnisko.

Uroczystość św. Józefa Rzemieślnika

1 maja 2024 roku obchodziliśmy w naszej parafii Uroczystość Świętego Józefa Rzemieślnika. Uroczystej Mszy Odpustowej przewodniczył ks. Piotr Walkiewicz – proboszcz parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Zwoleniu.

Podczas homilii przedstawił wiernym sylwetkę św. Józefa – człowieka, który „w cichości spalał się dla bliskich”.

Św. Józef jest także patronem rodzin, i Jemu właśnie ofiarowane zostały problemy i troski wszystkich rodzin parafii.

Uroczystości zakończyła procesja wokół kościoła z Najświętszym Sakramentem i błogosławieństwo.

W uroczystościach odpustowych uczestniczyli kapłani dekanatu czarnoleskiego.

Pielgrzymka Licheń-Toruń-Włocławek

W dniach 29-30 kwietnia br. odbyła się pielgrzymka do Sanktuarium Matki Bożej w Licheniu, Sanktuarium NMP Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jan Pawła II w Toruniu oraz do miejsca upamiętniającego wyłowienie ciała bł. ks. Jerzego Popiełuszki z Wisły we Włocławku.

Przed cudownym obrazem modliliśmy się w intencji naszej parafii – zawierzając rodziny, dzieci i młodzież. Przewodnik zapoznał nas z historią sanktuarium, z pasją opowiadał o wydarzeniach związanych z tym miejscem. Początki sanktuarium sięgają połowy XIX wieku i są związane z objawieniami Matki Bożej pasterzowi Mikołajowi Sikatce. Nadzwyczajne wydarzenia miały miejsce w 1850 roku w Lesie Grąblińskim przy obrazie Matki Bożej umieszczonym na sośnie. W czasie objawień Maryja wzywała do modlitwy, pokuty i przemiany życia oraz poleciła zbierać jałmużny na Msze św. przebłagalne i przenieść obraz w godniejsze miejsce. Ostrzegała też przed zbliżającą się epidemią cholery, która w roku 1852 nawiedziła Wielkopolskę. Dramatyczne wydarzenia przypomniały miejscowej ludności o przepowiadaniu pasterza Mikołaja.

Nawiedziliśmy kaplicę pw. Krzyża Św. gdzie znajduje się krzyż z dziurami po pociskach.  Historia krzyża związana jest z II wojną światową i przebywającą w Licheniu grupą młodzieży z organizacji Hitlerjugend, dla której hitlerowcy urządzili na terenie sanktuarium szkołę. Wychowawczyni Berta Bauer na dowód, że Boga nie ma strzelała do krzyża, po kilku dniach zginęła od postrzału. Kolejnym punktem naszego zwiedzania był kościół św. Doroty, pierwszy kościół parafialny. Wieczorem pojechaliśmy do pobliskiego Lasu Grąblińskiego, gdzie przeszliśmy drogą krzyżową, odwiedzając miejsca związane z objawieniami Matki Bożej.

W drugi dzień pielgrzymowania  odwiedziliśmy Sanktuarium NMP Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jan Pawła II w Toruniu. Pobyt w sanktuarium rozpoczęliśmy od wspólnej Eucharystii, po modlitwie z historią sanktuarium zapoznał nas kustosz o. Andrzej Laskosz. Sanktuarium zostało wzniesione z inicjatywy dyrektora Radia Maryja: ojca doktora Tadeusza Rydzyka. Świątynia powstała jako wotum wdzięczności za pontyfikat papieża Jana Pawła II.

Ostatnim miejscem naszego pielgrzymowania była tama we Włocławku z której do Wisły był wrzucony bł. ks. Jerzy Popiełuszko po męczeńskiej śmierci. Znajduje się tam tablica wykonana z grubego szkła przy której cały czas leżą kwiaty i znicze. Nieopodal usytuowany jest wysoki krzyż upamiętniający miejsce wyłowienia ciała ks. Jerzego.

80. Rocznica bitwy pod Molendami

14 kwietnia 2024 roku obchodziliśmy 80. rocznicę bitwy pod Molendami. Uroczystości rozpoczęły się Mszą świętą, której przewodniczył Ojciec Eugeniusz Augustyn Opat oraz Prezes Polskiej Kongregacji Zakonu Cystersów.

Dalsza część uroczystości odbyła się pod pomnikiem Ofiar Pomordowanych w miejscowości Molendy,  gdzie uroczyście zabrzmiał Hymn Narodowy oraz Modlitwa Armii Krajowej.

Wójt Teresa Fryszkiewicz wygłosiła przemówienie, w którym powitała wszystkich gości, podziękowała również  za pamięć oraz liczne przybycie.

Rys historyczny przedstawiła Maja Urbaniak, uczennica Publicznej Szkoły Podstawowej im. Królowej Jadwigi w Garbatce-Letnisko.

Tradycyjnie złożono pod pomnikiem wieńce oraz zapalono znicze, a przy tradycyjnej, wojskowej grochówce popłynęły wspomnienia.

Zaproszenie na pielgrzymkę

Msza święta rezurekcyjna

W niedzielny poranek Wielkanocny parafianie licznie zgromadzili się, by uczestniczyć w Mszy świętej rezurekcyjnej (łac. resurrectio – zmartwychwstanie).

Uroczystości rozpoczęła procesja rezurekcyjna, która zawsze ma charakter uroczysty i radosny. Rozpoczęła się ona przy Grobie Pańskim, skąd główny celebrans zabrał Najświętszy Sakrament w monstrancji.

Na czele procesji niesiony był obleczony czerwoną stułą krzyż, paschał oraz figurę Chrystusa Zmartwychwstałego. Pochodowi towarzyszyło bicie dzwonów oraz pieśni wielkanocne.

Po powrocie odśpiewany został hymn Te Deum („Ciebie, Boga, wysławiamy”), a kapłan pobłogosławił zgromadzonych Najświętszym Sakramentem.

Po Mszy świętej ks.kan. Augustyn Rymarczyk – proboszcz naszej parafii -  złożył wiernym świąteczne życzenia: wiary, nadziei i miłości.

Wielka Sobota

W Wielką Sobotę Kościół trwa przy Grobie Pańskim rozważając Mękę i Śmierć Chrystusa.
W tym dniu kapłan święci pokarmy oraz trwa wraz z wiernymi na adoracji przy Grobie Pańskim.

Dla chrześcijan Liturgia Wigilii Paschalnej jest najważniejszą Eucharystią w ciągu całego roku. Msza święta sprawowana w Wielką Sobotę po zmierzchu należy już do liturgii Niedzieli Zmartwychwstania. Jest ona centralnym momentem Triduum Paschalnego i kulminacją całego roku liturgicznego.

Cztery główne części Wigilii Paschalnej to:

1. Liturgia światła

Przed kościołem kapłan błogosławi ogień, od którego zapala się paschał. Na świecy paschalnej kapłan kreśli krzyż i litery: Α (alfa) i Ω (omega). Oznacza to, że na początku był Bóg i on też przyjdzie na końcu jako Miłosierny Sędzia. Na paschale kapłan zapisuje bieżący rok. Z zapalonym paschałem kapłan wchodzi do świątyni. Światło świecy rozjaśnia mroki kościoła, w którym jest zgaszone oświetlenie. Blask paschału jest symbolem Chrystusa, który nadaje życiu sens, bo On rozprasza mroki ludzkiego życia i pokonuje ciemność śmierci.

Kapłan wnosząc zapalony paschał do świątyni, zatrzymuje się u progu, na środku świątyni i przed ołtarzem głównym śpiewając: „Światło Chrystusa”. Ludzie odpowiadają: „Bogu niech będą dzięki”. Wszyscy zapalają świece od płomienia paschału, przekazując sobie światło.

2. Liturgia słowa

W tym dniu przewiduje się dziewięć czytań biblijnych: siedem starotestamentalnych, epistołę (to czytanie z listów Apostolskich) oraz Ewangelię, które są przeplatane psalmami responsoryjnymi i modlitwami. Wymagane jest odczytanie co najmniej trzech czytań.

3. Liturgia chrzcielna

Po homilii następuje liturgia chrzcielna, w trakcie której śpiewana jest Litania do wszystkich świętych. Potem następuje błogosławieństwo wody poprzez zanurzenie w niej paschału oraz odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych przez wiernych. 

4. Liturgia eucharystyczna

To ostatnia część liturgii Wigilii Paschalnej. Nie różni się ona od liturgii eucharystycznej sprawowanej podczas każdej Mszy świętej.

Liturgia Wielkiego Piątku

Z wielkiego szacunku do ofiary Jezusa Chrystusa poniesionej na krzyżu za grzechy całego świata tego dnia nigdy się nie odprawia Mszy świętych. Jest to dzień powagi, skupienia i postu, w którym szczególnie czci się drzewo krzyża. Od rana trwa adoracja Najświętszego Sakramentu w Kaplicy Adoracji – nazywanej Ciemnicą.

Liturgię Wielkiego Piątku rozpoczęła Droga Krzyżowa.

Centrum tego dnia jest Liturgia Męki Pańskiej. Ołtarz jest tego dnia obnażony: bez krzyża, kwiatów, świeczników i obrusów.

Bardzo istotnym elementem liturgii jest Adoracja Krzyża. To uroczyste odsłonięcie krzyża (zakrytego najczęściej od V Niedzieli wielkiego postu). Kapłan dokonuje odsłonięcia w trzech etapach, za każdym razem śpiewając: “Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata”, na co ludzie odpowiadają: “Pójdźmy z pokłonem”. Następnie wierni oddają cześć odsłoniętemu krzyżowi.

Po Adoracji Krzyża następuje Komunia Święta. Komunia rozdawana jest z Hostii konsekrowanych w Wielki Czwartek. Podczas Komunii nakrywa się obrusem ołtarz oraz ustawia świece i mszał. Po Komunii wszystko zostaje zniesione.

Ostatnia część podstawowej liturgii Wielkiego Piątku to procesja do Grobu Pańskiego. Zgodnie z wielowiekową tradycją po ukończeniu liturgii Męki Pańskiej, przenosi się Najświętszy Sakrament do Grobu Pańskiego i wystawia do adoracji. 

Adorację przygotowała schola młodzieżowa pod opieką ks. Romana.

Liturgia Wielkiego Czwartku

Uroczysta Msza Wieczerzy Pańskiej  stanowi początek Świętego Triduum Paschalnego. Jest ona sprawowana na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy, podczas której Chrystus ofiarował Bogu Ojcu pod postaciami chleba i wina Swoje Ciało i Swoją Krew, a następnie dał Apostołom do spożycia oraz nakazał im, by czynili to na Jego pamiątkę. Podczas tego wydarzenia, Jezus Chrystus ustanowił dwa sakramenty święte: Kapłaństwo i Eucharystię.

Jest to dzień szczególnej modlitwy za kapłanów. Młodzieżowe grupy parafialne oraz przedstawiciele parafian złożyli Kapłanom życzenia oraz wyrazy wdzięczności za posługę: katechizację, udzielane sakramenty, opiekę duszpasterską.

W tym dniu ministranci składają uroczyste przyrzeczenie, że „będą służyć Bogu z radością” i przyjmują poświęcone szaty liturgiczne.

Ostatnim elementem liturgii było uroczyste przeniesienie Najświętszego Sakramentu do kaplicy adoracji, zwanej ciemnicą. Tabernakulum pozostało puste, Wieczna lampka zgaszona, a ołtarz obnażony ze świec, mszału i obrusu.

Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego Zagrożonego Zagładą

25 marca, Kościół w Polsce obchodzi Dzień Świętości Życia, ustanowiony w 1998 r. w odpowiedzi na apel św. Jana Pawła II zawarty w encyklice „Evangelium Vitae” ogłoszonej 25 marca 1995 roku. Papież napisał w niej m.in., że „człowiek i jego życie jawią się nam jako jeden z najwspanialszych cudów stworzenia…” (Evangelium Vitae, 84).

W tym dniu wiele osób włącza się w dzieło Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego Zagrożonego Zagładą. To modlitwa wstawiennicza w intencji życia, które poczęło się w łonie matki, a jednak nie zostało przez nią przyjęte. Modlitwa ta ma na celu ocalenie życia, zagrożonego aborcją. Polega ono na codziennej modlitwie przez 9 miesięcy w intencji dziecka, nieznanego modlącemu się, ale zagrożonego zabiciem w łonie matki oraz w intencji jego rodziców.

Także w naszej parafii w sposób uroczysty grupa parafian przyjęła zobowiązanie modlitwy za nienarodzone dziecko i złożyła przysięgę.