![]() |
Ważne:
Triduum Paschalne: Liturgia Wielkiego Czwartku godz. 18.00 Wielki Piątek - Droga Krzyżowa, Adoracja Krzyża - 17.00 Liturgia Wielkiej Soboty - 19.00 |
Bóg prowadzi nas przez pustynię ku wolności
Drodzy bracia i siostry!
Kiedy nasz Bóg się objawia, obwieszcza wolność: „Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli” (Wj 20, 2). Tak rozpoczyna się Dekalog dany Mojżeszowi na górze Synaj. Lud dobrze wie, o jakim wyjściu mówi Bóg: doświadczenie niewolnictwa jest wciąż odciśnięte w jego ciele. Otrzymuje dziesięć słów na pustyni jako drogę wolności. Nazywamy je „przykazaniami”, podkreślając siłę miłości, z jaką Bóg wychowuje swój lud. Jest to rzeczywiście mocne wezwanie do wolności. Nie wyczerpuje się ono w jednym wydarzeniu, ponieważ dojrzewa podczas wędrówki. Tak jak Izrael na pustyni wciąż ma wewnątrz siebie Egipt – istotnie często żałuje przeszłości i szemrze przeciwko Niebiosom i Mojżeszowi – tak i dziś Lud Boży nosi w sobie przytłaczające więzy, które musi porzucić. Zdajemy sobie z tego sprawę, gdy brakuje nam nadziei i wędrujemy przez życie jak przez pustkowie, bez ziemi obiecanej, do której moglibyśmy wspólnie dążyć. Wielki Post jest czasem łaski, w którym pustynia ponownie staje się – jak zapowiada prorok Ozeasz – miejscem pierwszej miłości (por. Oz 2, 16-17). Bóg wychowuje swój lud, aby wyszedł ze swoich zniewoleń i doświadczył przejścia ze śmierci do życia. Jak oblubieniec, ponownie przyciąga nas do siebie i szepcze do naszych serc słowa miłości.
W środę – 14 lutego – przypada Popielec i rozpoczyna się okres Wielkiego Postu. Katolików od 14. roku życia obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych we wszystkie piątki roku (z wyjątkiem uroczystości liturgicznych) oraz w Popielec. Ponadto katolicy pomiędzy 18. a rozpoczęciem 60. roku życia zobowiązani są do postu ograniczającego się do jednego posiłku do syta i dwóch lekkich w ciągu dnia w Popielec i Wielki Piątek. Post jest wyrazem zjednoczenia z cierpiącym Chrystusem oraz środkiem wewnętrznego oczyszczenia. Aby zrozumieć sens postu zapraszam do przeczytania artykułu „Chrześcijańskie znaczenie postu” ks. Wojciecha Bartoszka https://www.apchor.pl/2018/10/31/Chrzescijanskie-znaczenie-postu
Godz. 16.00 – Adoracja Najświętszego Sakramentu i Koronka do Bożego Miłosierdzia
Godz. 17.00 – Droga Krzyżowa dla dzieci i dorosłych. Po Drodze Krzyżowej Msza święta wieczorna.
Godz. 18.30 – Droga Krzyżowa dla młodzieży
W Niedzielę Wielkiego Postu o godz. 16.15 – Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym, a bezpośrednio po nabożeństwie - Msza święta wieczorna.
Gorąco zachęcamy do licznego udziału.
Do odprawiania tych nabożeństw przypisana jest możliwość odpustu zupełnego. Możemy ofiarować go za siebie lub za zmarłych. Warunki uzyskania odpustu zupełnego:
„Nie jest dobrze, by człowiek był sam”.
Leczyć chorego poprzez leczenie relacji
„Nie jest dobrze, by człowiek był sam” (Rdz 2, 18). Od początku Bóg, który jest miłością, stworzył człowieka dla komunii, wpisując w jego istotę wymiar relacji. W ten sposób nasze życie, ukształtowane na obraz Trójcy Świętej, jest powołane do pełnego realizowania się w dynamizmie relacji, przyjaźni i wzajemnej miłości. Jesteśmy stworzeni, by przebywać razem, a nie samotnie. I właśnie dlatego, że ów projekt komunii jest tak głęboko wpisany w ludzkie serce, doświadczenie opuszczenia i samotności przeraża nas i okazuje się dla nas bolesne, a nawet nieludzkie. Staje się ono jeszcze bardziej dotkliwe w czasie słabości, niepewności i poczucia braku bezpieczeństwa, często spowodowanych wystąpieniem jakiejś poważnej choroby.
Myślę na przykład o tych, którzy byli przerażająco samotni podczas pandemii Covid-19: pacjentach, którzy nie mogli przyjmować odwiedzających, ale także pielęgniarkach, lekarzach oraz o personelu pomocniczym, wszystkich przeciążonych pracą i odizolowanych na oddziałach zamkniętych. I oczywiście nie zapominajmy o tych, którzy musieli samotnie stawić czoła godzinie śmierci, wprawdzie pod opieką personelu medycznego, ale z dala od swoich rodzin.
Jednocześnie, ze smutkiem dzielę cierpienie i samotność tych, którzy z powodu wojny i jej tragicznych następstw, znajdują i się bez wsparcia i pomocy: wojna jest najstraszniejszą z chorób społecznych, a osoby najsłabsze płacą za nią najwyższą cenę.
Święto Ofiarowania Pańskiego
2 lutego obchodziliśmy święto Ofiarowania Pańskiego (znane również jako Święto Matki Bożej Gromnicznej).
Przypada ono czterdziestego dnia po Bożym Narodzeniu i jest pamiątką ofiarowania Pana Jezusa w świątyni jerozolimskiej oraz dokonania przez Matkę Bożą obrzędu oczyszczenia.
W tym dniu uczniowie klas 3 przygotowujący się do Pierwszej Komunii Świętej przyjęli z rąk rodziców świecę. Kapłani natomiast wręczyli dzieciom książeczki.
Od 1997 r. 2 lutego Kościół powszechny obchodzi ustanowiony przez św. Jana Pawła II Dzień Życia Konsekrowanego, poświęcony modlitwie za osoby, które oddały swoje życie na służbę Bogu i ludziom w niezliczonych zakonach, zgromadzeniach zakonnych, stowarzyszeniach życia apostolskiego i instytutach świeckich.
Jest to więc szczególny dzień modlitw w intencji sióstr posługujących w naszej parafii. Życzenia i podziękowania złożyli ministranci oraz dzieci, a wierni przyłączyli się oddając Bogu wszelkie troski naszych sióstr.
Podziękujmy Bogu i Maryi za dar posługi sióstr i otoczmy je codzienną modlitwą.