W liście do kapłanów św. Jan Paweł II napisał:
(…)W Liturgii Wielkiego Czwartku łączymy się w sposób szczególny z Chrystusem, który jest odwiecznym i nieustającym Źródłem naszego kapłaństwa w Kościele. Równocześnie tenże sam Chrystus, w czasie Ostatniej Wieczerzy, tę swoją własną Ofiarę pozostawia Kościołowi jako Eucharystię.(…) (…)Kiedy mówi do Apostołów: "to czyńcie na moją pamiątkę!", ustanawia w Kościele szafarzy tego Sakramentu, (…) i szafarzom tym poleca działać - mocą sakramentalnego kapłaństwa - w swoim zastępstwie.(…)
Drodzy Kapłani
Wstępując na drogę kapłaństwa złożyliście Bogu największą ofiarę – ofiarę własnego życia. Wasze „Chcę z Bożą pomocą” było ufnym przypieczętowaniem tego wyboru, pokornym przyjęciem szczególnego rodzaju służby Chrystusowi w drugim człowieku.
Dlatego dziś pragniemy z serca podziękować Wam za ofiarną pracę. Za to, że nie liczycie godzin oddanych Jezusowi w Jego służbie. Dziękujemy za codzienne głoszenie Słowa Bożego, sakramentalne sprowadzanie Boga na ziemię, oczyszczanie i uwalnianie z grzechów ludzkich serc, wspieranie nas - rodziców - w procesie wychowania dzieci i młodzieży do dojrzałości chrześcijańskiej. Serdeczne Bóg zapłać za posługę chorym i cierpiącym. Za to, że każdego dnia dostrzegamy w Was - Kapłanach - odbicie Miłosiernego Ojca.
Życzymy, aby Chrystus, który Was wybrał i powołał, obdarzał łaskami potrzebnymi do podejmowania codziennych zadań: siłami fizycznymi i duchowymi, światłem i mocą Swego Ducha.
Życzymy wielu wspierających Was serc, umysłów i rąk. Życzliwości tych, którym posługujecie. Codziennej, cichej modlitwy pokornych. Nieustającej radości Wielkanocnego Poranka i pewności, że wszystko możecie w Tym, który Was umacnia.
Parafianie